алабұртқыз — алабұрт етістігінен жасалған өзгелік етіс. Ия, осы «шығар», «болар» деген болжам ойларым жарам жазылып, майданға енді қайта барғалы жүрген мені бір түрлі а л а б ұ р т қ ы з д ы (Ә. Нәбиев, Бейтаныс., 64) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
алабұға — зат. зоол. Алабұға туысына жататын жыртқыш балық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
алабұртқызу — алабұртқыз етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
алабұрттыр — алабұрт етістігінен жасалған өзгелік етіс. Жас қыз жүрегін мұнар ұшқан табиғат суреті қытықтап, а л а б ұ р т т ы р ғ а н еді (Лен. жас, 13.03.1973, 2) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
алабұрттыру — алабұрттыр етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
алабүйректену — алабүйректен етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
алабүйі — (ҚХР) өрмекші тобына жататын буынаяқты жәндік. А л а б ү й і н і ң қарнында айқыш ақ дағы болады, жақтарында ұлы безбен жалғасқан өткір тырнақтарымен жауынан қорғанады, қорегін ұстайды (ҚСЭ) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
алабұта — (Гур., Маңғ.; Монғ.) алабота. [Қырғызша алабата (К. Юд., КРС, 44); өзб. олабұта; ор. «марь» деген өсімдік түрі (Узб. рус. сл., 1959, 300)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ҷалаб — I [جلب] 1. ғалоғула, ғавғо 2. аспҷаллоб, гӯсфандҷаллоб, он ки барои фоида аспу гӯсфанд ва ғ. харида мефурӯшад II [جلب] а. зани бадахлоқ, қаҳба, фоҳиша; руспӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҷалабӣ — [جلبي] ҳилагарӣ, бадҷинсӣ, фоҳишагарӣ, бадахлоқӣ, руспигарӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
